۸ دردسر همیشگی آدم های باهوش!
آدم‌های باهوش با وجود نکته‌سنج بودن، آداب‌دان و متشخص بودن، در بسیاری از مواقع به دردسر می افتند. آیا هوش زیاد به تنهایی عامل موفقیت است؟
همه چیز لزوماً آن طوری نیست که در نگاه اول به نظر می‌رسد. ظاهراً با چنین هوش و آگاهی، تحت تأثیر قرار دادن محیط اطراف، باید کاری بسیار ساده باشد؛ اما در عالم واقع این طور نیست، عالم واقع عرصه درخشش آدم‌های متوسط رِند است و نه باهوش‌ترین‌ها.
هوش زیاد کسالت‌بار می‌شود
خیلی از شما شاید دوست داشتید که باهوش‌ترین دانش‌آموز دبیرستان در عرصه فیزیک و ریاضی می‌بودید. اما هوش زیاد واقعاً کسالت‌بار می‌شود. چون بعد از مدتی دیگر کسی از حل شدن سریع یک مسئله دشوار توسط شما، شگفت‌زده نمی‌شود و شما دیگر رکوردی برای شکستن، دست‌کم در آن چارچوب محدود ندارید. حتی شرایطی فراهم می‌شود که اگر تصادفی یک مسئله را اشتباه تحلیل کردید، همه فکر می‌کنند که این شما هستید که درست می‌گویید و کسی برای رفع یکنواختی هم شده، شما را به چالش نمی‌کشد!
هوش زیاد مایه حسادت می‌شود
حسادت چیزی که در همه ما وجود دارد، انکارش نکنید! یعنی جداً شما به یک آدم باهوش‌تر از خودتان حسادت نمی‌کنید؟
متأسفانه آدم‌های باهوش همیشه سوژه برای دست انداخته شدن، به دست دیگران می‌دهند. شیوه صحبت، طرز نگاه، طرز پوشش، اصطلاحات شسته رفته مورد استفاده‌شان، مسلح نبودن به شوخی‌های دم‌دستی مستهجن و…
تعامل با دیگران سخت می شود
آدم های باهوش سرشار از ایده‌اند؛ سریع فکر می‌کنند و انتظار دارند دیگران پابه‌پای آنها بیایند. بعضی از آنها روح حساسی دارند و آستانه رنجش‌شان پایین است.
در عین حال باید در نظر بگیرید که توانایی «خود را جای دیگران گذاشتن» و از زاویه دید آنها فکر کردن، چیزی نیست که همه ما داشته باشیم. برای ما بسیار سخت است که فصل مشترکی بین خودمان و یک آدم کم‌هوش‌تر از خود پیدا کنیم و با واژگانی که برای او قابل درک باشند، با او صحبت کنیم. به همین دلیل است که می‌توان به جرأت گفت، اکثر آدم‌های باهوش تعامل ضعیفی با دیگران دارند و حرف‌هایشان توسط عامه مردم درک نمی‌شوند.
آدم های باهوش در سرگرم نگاه داشتن خود مشکل دارند
این یکی از معضلات بزرگ آدم‌های باهوش است. معمولاً تصور می‌شود که آدم‌های باهوش، درونگرا هستند. اما باید دانست که خیلی وقت‌ها آدم‌های باهوش واقعاً درونگرا نیستند، بلکه آنها در یک جمع قادر به سرگرم نگاه داشتن خود نیستند.
آنها انتظار دارند که بتوانند با افرادی دمخور شوند که بتوانند سریع با آنها بده بستان فکری کنند. چگالی اطلاعاتی که آنها می‌توانند مبادله کنند، با میزان اطلاعات ورودی متناسب نیست و از آنجا که نمی‌خواهند یک آدم دیوانه به نظر برسند که در حال صحبت با خود است، ترجیح می‌دهند، ترمز فکری کنند و هیچ نگویند!
ابراز نظرهای متفاوت و دردسرساز
آدم‌های باهوش نمی‌توانند جلوی خودشان را بگیرند. ذهن آنها همواره در حال تفسیر و تأویل پدیده‌هاست و به نتایجی می‌رسد که بیان آنها بیش از حد رادیکال، تابوشکن و در مواردی خلاف عرف و اخلاقیات مسلم پذیرفته‌شده است.
آدم‌های باهوش گاه با خودشان فکر می‌کنند که می‌توانند حرف‌هایشان را درقالب نقل قول شعر، حکایت و کلیدواژه‌های خاص بیان کنند، اما در کمال تعجب درمی‌یابند که کمتر کسی پیدا می‌شود که به نزدیکی مفاهیم مورد نظر آنها نزدیک شود.
آدم‌های باهوش بد هم وجود دارند
البته آدم‌های باهوش بد هم کم نیستند، آنهایی که از تحقیر کردن دیگران ابایی ندارند و گاهی بلایی سر شما می‌آورند که شما چند روز بعد متوجه‌اش می‌شوید!
این دسته از آدم های باهوش، احترام کمی برای نظم موجود قائل هستند و تمایل دارند تغییر ایجاد کنند. ممکن است انکار کنند، اما پیروی از دیوان‌سالاری و قوانین دست‌وپاگیر برای آدم‌های باهوش کسل‌کننده است و گاه دست به تقلب می‌زنند. آنها دوست دارند که تغییر ایجاد کنند و می‌خواهند حس و حال‌شان توسط دیگران درک شود.
آدم های باهوش کمترین شباهت را به همسالان خود دارند
میزان این تفاوت تا حدی است که خیلی‌ها دوست دارند به جای نثار اصطلاحی مثل باهوش یا بچه زرنگ، این دسته از افراد را اعصاب خوردکن و خودخواه بدانند. اما آنها را هر چیزی که صدا بزنیم، باید بدانیم که آنها می‌خواهند زندگی خودشان را داشته باشند و راه خودشان را بروند.
در عین حال آدم‌های باهوش، لزوماً آدم‌های زرنگ نیستند، بسیاری از آنها، آدم‌های کاسب‌کار و نان به نرخ‌روزخور هم نیستند، پس ممکن است چشم باز کنند و ببینند شاید کودن بودن، در عین داشتن عقل معاش، چیزی جذاب‌تر برای آنها می‌بود!
آدم های باهوش برای انجام کارهای ساده ناکارآمدی هستند
ممکن است تصور کنید که اگر آدمی را که قادر به رهبری و اندیشه‌پردازی است، در کار کوچکی بگمارید، به خاطر هوش فوق‌العاده‌اش، آن کار را به بهترین وجه انجام می‌دهد.
اما متأسفانه آدم های باهوش در هنگام انجام اعمال ساده، به شدت کم می‌آورند تا حدی که در مواردی غیرقابل پیشبینی می‌شوند. ممکن است آنها تا مدت‌ها بدون اشکال کار کنند، اما گاهی دچار اشتباهاتی بدیهی می‌شوند که درجه اعتماد ما به آنها را پایین می‌آورد.
آنچه گفتیم، سراسر دشواری‌هایی است که آدم‌های باهوش با تمامی یا بعضی از آنها روبرو هستند.
همچنین بخوانید:
چند شخصیتی ؛ علائم این بیماری را بشناسید